Gisterenavond werden de hechtingen uit mijn rug gehaald en kreeg ik medicatie voorgeschreven die de zenuwpijnen in mijn been zouden moeten onderdrukken. Hopen dat het aanslaat, want ik heb sedert het ontslag uit de kliniek geen twee uur na elkaar kunnen slapen.
Deze morgen ben ik dan eindelijk voor de eerste keer buiten geweest. Echt vlot gaat het niet door mijn instabiele been, maar ik heb toch mijn eerste paar honderd meter gestapt. Raar maar waar, na de kleine wandeling voelde ik mij een stuk beter.
Vanaf morgen ga ik langzaamaan opbouwen, in de hoop terug wat kracht in mijn been te krijgen.
Wie zich zou afvragen hoe het ondertussen met Kenzo gaat, wel die vindt het blijkbaar prachtig dat ik nu een ganse dag bij hem ben, hij wijkt geen moment van mijn zijde! Hij heeft dan ook nog het geluk dat hij elke avond door de overburen wordt afgehaald voor zijn dagelijkse wandeling.
Héél veel beterschap, zowel wat de pijn als wat de slaap betreft!
BeantwoordenVerwijderenKenzo zal vol ongeduld aan je zijde zitten wachten tot hij met jou aan het grote avontuur kan beginnen!
En ik kan niet wachten om je avonturen hier te 'lezen'!
Groetjes,
Liesbeth
Hé pa ... blijven der in geloven is de boodschap ook al is het moeilijk !!!
BeantwoordenVerwijderenGrtz DP¨-alias the fox
Ergens is er iemand die voor u een plan heeft uitgestippeld, volg gewillig en alles komt goed papa!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus,
Kevin, Lies en Anouk