Dag 55: Gratade - Port Sainte Foy et Ponchapt ( 25,5 km. )

Na een deugdoende nacht op de boerderij stond ik deze morgen om 07.00 uur vertrekkensklaar. Het miezerde heel lichtjes. Ik had het plan opgevat om het tweede deel van de etappe, die normaal gezien in één keer wordt gelopen, en nu dus amper 18 km. zou bedragen, over een  zo lang mogelijke tijdspanne te spreiden. Ik paste het systeem toe van de soldaten uit het vreemdelingenlegioen wanneer die destijds door de woestijn marcheerden: héél traag dus, nog trager dan een oud vrouwtje dat boodschappen doet. Het was waarschijnlijk een gek zicht maar ik kwam niemand tegen onderweg, en dan nog zou het mij niet kunnen schelen. Ik kreeg die raad van een gepensioneerde geriater, Thierry, die mij verzekerde dat dat de beste manier is om een ontsteking te bestrijden, blijven bewegen zonder te belasten.
En raad eens: het werkt. Ik voelde geen pijn en toen ik op mijn eindbestemming aankwam had ik zelfs nog energie genoeg om wat in de stad rond te dwalen en boodschappen te doen. Zo traag stappen duurt wel lang hoor, maar is nog altijd beter dan helemaal niet stappen.
Ik slaap voor de tweede keer tijdens deze camino in een presbytere. Er zijn hier nog 3 andere pelgrims die ik nog niet eerder zag.
Ik stak vandaag, net voor het binnenstappen van deze stad met de onmogelijke naam, de Dordogne over, een brede snelstromende rivier.
Ondertussen zit ik ook volop tussen de immense wijngaarden van de Bordeauxstreek. Op sommige stukken strekken die zich uit zover je kan zien. Mooi om er middenin te mogen lopen. Ik ben nu al benieuwd wat morgen weer gaat brengen. Ik doe het alleszins terug kalmpjes aan zodat ik geen ruzie krijg met het thuisfront ....