Dag 12: Wasigny - chateau porcien ( 16,3 km. )

Veel valt er vandaag niet te vertellen. Het was dan ook maar een kort stukje stappen. Het weer wordt alsmaar beter en de voorbije twee dagen heb ik dan ook in korte broek gestapt.
Het landschap is totaal verschillend nu. De pittige hellingen hebben plaats geruimd voor zacht glooiend heuvelland en de aarde begint ook al bleker te kleuren door de aanwezigheid van kalk, typisch voor de champagnestreek die eraan komt.
Ik slaap deze avond in een soort van gemeentelijke opvang voor pelgrims. Veel stelt het niet voor: een kamertje van amper 2,5 op 4 meter waarin we met 5 man slapen, of toch tenminste gaan proberen want er is er eentje bij die snurkt dat het geen naam heeft. ( dezelfde die in de abdij van Leffe bijna het kot deed instorten )
Tja, we kunnen het niet allemaal hebben hé ...
Ik begin er toch meer en meer aan te denken om vanaf Reims alleen verder te stappen, kwestie van
wat meer op mezelf te kunnen zijn...
Tijdens het stappen zelf is dat allemaal geen probleem, ik loop gewoonlijk een eind voorop. 's Avonds is echter een ander paar mouwen.  Je zit dan letterlijk op elkaars lip, en dat is nu niet direct aan mij besteed. Niet dat er iets mis is met het gezelschap, integendeel . Ik denk wel dat ieder begrijpt wat ik bedoel. Gans het verhaal begint me net iets teveel op een scoutskamp te lijken en dat is niet de bedoeling van m'n tocht.
We zien wel.
Ter attentie van mijn oude strijdmakker 'Den Dizzen': zo af en toe eens goed schrikken is goed voor de cholesterol hé maat!