Dag 68: Osserain - Ostabat ( 23,4 km.)

We hebben een nieuwe winnaar: vandaag was werkelijk dé top. Wondermooie paadjes, adembenemende vergezichten, en de weergoden die al hun hebben en houden tentoonstelden. Tijdens het ontbijt deze morgen was het al flink raak: het goot water en er stond een wind om u tegen te zeggen. Dus werd alles goed waterdicht ingepakt, de regenjasl en overschoenen gingen aan en we vertrokken. Ik was nog maar net vertrokken en het weer kalmeerde al. Na een paar km. gingen de hemelsluizen alweer volledig open en dat duurde tot de aankomst in Saint Palais. Ik at er in het dorp een menu de jours, heel lekker, en toen ik nadien terug vertrok was de lucht helemaal opengetrokken en werd het een pak warmer. Er volgden een paar pittige klimmetjes, zeg maar heel pittig, en ik kwam voorbij aan plekjes die je normaal enkel in brochures vindt. De laatste paar km. voor Ostabat sloeg het weer nog maar eens kompleet om, deze keer inclusief donder en bliksem. Ik heb er gewoon van genoten: een heuse strijd tegen de natuurelementen. De wetenschap dat er op het einde van de dag een droog en warm onderkomen wacht helpt daarbij natuurlijk een handje. Het zou heel anders zijn indien je telkens de nacht in een tentje zou moeten doorbrengen.
Mijn nieuwe schoenen doen het prima: volledig waterdicht, goeie grip, kortom , ik loop ermee als een kievit ( zoals de Hollanders zeggen ).
Mijn scheen bezorgt me helemaal geen last meer dus alles zit goed.
Ik heb mij gisteravond nog eens kunnen wegen: ondanks het feit dat ik flink wat voedsel binnensla zit ik nu op 72,5 kilo. Ik ben dus sinds mijn vertrek 11 kilo afgevallen, en ik moet zeggen, ik ondervind er alleen maar voordeel van.
Morgen wordt het waarschijnlijk mijn laatste dag in La douce France. Ik kom dan aan in Saint Jean Pied de port. Alweer een mijlpaaltje. Vanaf daar wordt het waarschijnlijk ook wel heel erg druk op de chemin. Maar daarover morgen meer. Slaapwel.