Ik had me vrijdag al moeten bedwingen om niet verder te stappen dan m'n 10 kilometer. Zaterdag was ik iets vroeger dan gewoonte vertrokken en deed ik er 15. Geen enkel probleem met de voeten, alleen mijn knie baart mij ( zoals gewoonlijk ) zorgen. Bijwijlen schiet er een stekende pijn in die gelukkig niet te lang duurt.
Ik ben deze namiddag ook een kijkje gaan nemen naar de Dodentocht. Amai, ik voel diep respect voor alle deelnemers. Jammer genoeg viel er voor de eerste keer in de geschiedenis van de dodentocht een slachtoffer. Een 59-jarige man stortte op enkele honderden meters van de eindmeet in elkaar ( Hartaanval ) en overleed even later in het ziekenhuis...
Toch ook weer enkele onbeschofte wielertoeristen aan het werk gezien: bellen en roepen om wandelaars, die al 90 km onderweg waren, opzij te doen gaan. Zij konden op weinig begrip rekenen, noch van de deelnemers, noch van de toeschouwers.
