Ik durf het bijna niet luidop te zeggen...maar ik heb de indruk dat het met mijn been begint te beteren!
Nog niet spectaculair, maar toch.
Als ik het in procenten zou moeten uitdrukken: tussen de 5 en 10%.
Dat klinkt weinig, maar voor mij is het genoeg om terug een beetje hoopvol uit te kijken naar begin april.
Ik heb de moed dus zeker nog niet laten varen, denk dat maar niet.
Gisteren en vandaag heb ik met Kenzo een klein toertje gewandeld, welteverstaan traag en met een been dat sleept, maar daar moest ik tot een paar dagen terug nog niet eens aan denken.
Het lijkt er dus op dat de inspuitingen in mijn rug écht helpen, gelukkig maar. De echte pijn is ook stilaan aan het verdwijnen en beperkt zich nu meer tot kortstondige opstoten. Het valt mij trouwens op dat ik niet zo sterk meer snak naar mijn "superpil".
Als nu nog dat verdoofd gevoel en die verlammingsverschijnselen zouden verdwijnen, ja, dan zijn we pas echt op de goede weg.
Morgens alleszins terug "trainen" ( en op mijn tanden bijten ). In de namiddag ook proberen om wat te fietsen, terug wat spiermassa opbouwen, want er zit ondertussen al een dikke 6 cm verschil op mijn dijen.
Ultreya!!
