Het zal een hele verandering zijn, denk ik, zo een aantal maanden zonder kopzorgen. De kans bestaat natuurlijk dat ik na een tijdje al heimwee krijg naar mijn vertrouwde werkplek, maar die kans acht ik toch eerder klein.
Het zal alleszins toch een vreemd gevoel teweeg brengen: bijwijlen denk ik dat het allemaal té mooi is om waar te zijn. Ik ben dan ook iedereen dankbaar die mij de kans geven dit avontuur mee te maken: echtgenote en kinderen, werkgever, collegas,...
