zaterdag 9 februari 2013

Het hangt

serieus mijn voeten uit, en dat is dan nog heel beleefd uitgedrukt.
De voorbije nacht was er weer ééntje om in te kaderen. Ik werd al na minder dan een uur wakker en de rest van de nacht was het afzien geblazen: krampen in gans mijn been. Wrijven, knijpen, masseren, kloppen...niets hielp.
Ik zit nu al vier weken binnen, en het moet niet te lang meer duren of ik bega ongelukken!
Ondertussen leer ik ook mijn echte vrienden kennen, en die waarvan ik dacht dat het vrienden waren...