Dag 35: Anay le chateau - Bouzais ( 24,7 km. )

We ( jannes, Mark en ikzelf ) slapen voor de tweede keer op rij in een refuge de pelerin van het genootschap van le voie de Vezelay. Dit is een organisatie die instaat voor de opvang van pelgrims op hun tocht, en als pelgrim wordt je door die mensen echt wel in de watten gelegd. Er wordt voor alles gezorgd: eten, slapen, zelfs het volgende overnachtingsadres wordt geregeld. Alles draait rond vrijwilligers, gewoonlijk door mensen die de camino zelf hebben gelopen en dus perfect weten waar een pelgrim behoefte aan heeft.
Vandaag viel de afstand dus goed mee, en ik was dan ook al om 15.00 uur op m'n bestemming. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat bij te slapen want de afstand van gisteren hing nog wat in de benen.
De hospitalero van vandaag is een beer van een kerel uit de buurt van Parijs. Hij kookt als een echte chef. Gisteravond verbleven we bij een echtpaar uit de Champagnestreek. De man had al een bewogen leven achter de rug: hij was voor de derde keer gehuwd. Zijn eerste vrouw stierf toen ze pas 40 was. zijn tweede vrouw was 17 jaar jonger dan hijzelf, overleed in een verkeersongeval en liet hem alleen met een klein kindje. Op de koop toe kreeg hij kort daarop keelkanker, ten gevolge van het roken, voegde hij eraan toe, terwijl hij een veelbetekenende blik op m'n pakje sigaretten wierp...
Het deed me even nadenken, maar stoppen zit er voorlopig vrees ik nog niet in.
Het stappen blijft plezant. Sommige stukken minder, zoals gisteren de laatste 11 ellendige kilometers over een eindeloos lijkende kaarsrechte asfaltweg. Maar ook dit maakt deel uit van de camino en de kilometers duren voor iedereen even lang, of toch zo goed als.
Die mindere stukken worden nadien ruimschoots goedgemaakt door het gezang van voor mij onbekende vogeltjes in een alweer wondermooi bos of langsheen een veldweg die ik me enkel nog herinner uit mijn hele jonge jeugd.
Het weer blijft in positieve zin meewerken. Vanavond zijn enkele zeldzame druppels gevallen en dat zou naar het schijnt een dagje of twee kunnen duren. Nadien zou het terug richting 22 graden gaan. Je hoort me dus niet klagen.
Met de conditie zit het ook goed, de wonderdokter van een paar dagen terug heeft zijn werk ( of misschien beter gezegd kunsten ) prima gedaan.
Tot morgen waarde lezers, geniet verder van het verlengde paasweekeinde, ik probeer hetzelfde te doen.
Slaapwel.