Voila, dat is ook weer achter de rug.
Het was al vrij laat, gisteravond wanneer ik naar het operatiekwartier werd gebracht. De verdoving gebeurde omstreeks 18:00 uur. Toch altijd weer een spannend moment, die verdoving. Het moment ervaren tussen bewust zijn en onbewust heb ik altijd als zéér intrigerend beleefd.
Rond 20:00 uur werd ik al opnieuw gewekt en het leek wel alsof ik een week was weggeweest.
Ondertussen ben ik al van de baxters verlost en heb ik al wat te eten gekregen. Kortom: ik voel me prima en vooral, verlost van die ellendige pijn.
Zonet ook mijn eerste stappen gezet en ook dat gaat prima.ik merk wel dat mijn linker been nog heel veel aan kracht inboet, maar ik heb nog anderhalve maand om dat verlies aan te pakken, dus: no panic.
