Donkere dagen

Nat, vuil, té warm, vervelend, alsof het nooit meer droog zal worden.
Geef mij maar de lange dagen van de zomer.
Met Kenzo op de veerboot van 16.00 uur:

foto's

Het onderdeel "foto's" lag er nogal verlaten bij, vanaf nu is daar aan verholpen.

Een hondenleven.

't bazeke mag met zijn fiets door de regen naar zijn werk rijden, ik ga ondertussen nog een dutje doen zodat ik, tegen vanavond als 't bazeke moe en natgeregend terug thuis komt, in vorm ben om met hem een ferme wandeling te maken.

De weg.

Voila, de route ligt vast. Ik kom uit op een dikke 2700 kilometer.
Vanuit Dendermonde vertrek ik via Halle naar Namen.
Vandaaruit gaat het via Reims door de Champagnestreek naar Vezelay. In principe zou ik daar de Via lemovicensis kunnen volgen tot in de Pyreneeën maar in plaats daarvan stap ik eerst verder tot Le Puy om de Via Podiensis te volgen.
Eenmaal de pyreneeën over wordt voor de Camino Frances gekozen.
Als ik er in slaag Compostela te bereiken, en er mij nog voldoende tijd én energie resten, stap ik nog verder tot finisterre en misschien zelfs wel Muxia.
Maar we zijn nog lang zover niet...
Wat betreft communicatie met het thuisfront en internetverbinding heb ik ( voorlopig ) de knoop doorgehakt. Ik neem enkel m'n smartphone mee. Niet zo gemakkelijk om mee te typen, maar ik opteer toch voor het minimum aan gewicht.

lidmaatschap Vlaams genootschap

Mijn lidmaatschap is in orde gebracht, geloofsbrief en stempelboekje zijn aangevraagd.
Mijn route is volledig in kaart gebracht, wat betreft timing zitten we dus perfect op schema.
Nu maar hopen dat de winter rap voorbij gaat en dat er een zonnig voorjaar staat te wachten.
Nog 116 dagen, maar dat is 17 maart als vertrekdatum gerekend, en ik denk niet dat we nog zolang gaan wachten !

Mooie herfstdag

Eindelijk

Ik ben er terug aan begonnen: het verder uitstippelen van mijn route. Tijdens het verlof was ik net buiten Reims gestrand, en ondertussen zit ik al een dikke 150 kilometer dichter tegen Vézelay. Het werd tijd dat ik er terug aan begon, want het is een héél tijdrovend werkje.
Afgelopen week vertelde ik mijn broer over mijn plan om een tablet aan te schaffen waarmee ik onderweg mijn blog zal aanvullen: "Goh, ik heb er zo ééntje die daar toch maar ligt te liggen, als ge wilt mag je ze hebben..." Een reactie die als muziek in mijn oren klonk. Broerke, bij deze van harte bedankt. Het formaat en gewicht zijn alvast wat ik in gedachten had, nu nog de 3G verbinding testen en zien hoelang de batterij het volhoudt. Als dat ook nog allemaal in orde is heb ik weer een zorg minder. ( Wat heet zorg...)
Straks nog een  paar uurtjes stappen in het donker, maar eerst de traditie van vrijdagavond hoog houden: een lekker bord spaghetti met het al even traditionele glaasje rode wijn. De simpele dingen des levens zijn dikwijls nog de beste !

Nog eentje

Herfst

Vrije dag, en op stap.

Dilemma's

wat neem ik mee om onderweg mijn blog bij te houden ?
Mijn eerste idee was om mijn kleine laptop mee te sleuren, maar dat ding weegt al direct één kilo, en dat is dan nog zonder voeding gerekend.
Een smartphone is qua gewicht natuurlijk ideaal maar wel niet zo handig om langere berichten mee in te geven. Misschien is het enkel maar een kwestie van oefenen maar voorlopig ben ik er toch nog niet zo handig mee.
Ik overweeg nu om een tablet aan te schaffen: véél gemakkelijker om te typen, behoorlijke autonomie, gewicht valt ook wel mee, zo rond de halve kilo. Maar het blijft natuurlijk weer een extra investering. Ik weet het dus nog niet zo goed.

Daar word ik nu echt stil van...

Nadal de Luintra, uit de film 'The Way'

Klik hier

Toevallig ontdekt.

een beetje zenuwen

Ja, nu begint het toch echt wel dichterbij te komen, het grote moment. Met het stappen gaat alles opperbest, mijn nieuwe inlegzolen van een paar maand geleden lijken zich ook eindelijk te gaan gedragen. Dat mag ook wel, voor die prijs...
Deze week begin ik mijn route verder uit te stippelen. De groffe weg heb ik al op stafkaart, maar er moet nog héééél wat 'finetuning" gebeuren.
Gelukkig moet ik geen energie steken in het vastleggen van overnachtingsplaatsen, ik zie 's avonds wel waar we terecht kunnen. Dat zal dus voor het merendeel het tentje worden. Als ik echter de kans krijg om ergens bij een boer in zijn schuur te slapen, een sporthal, garagebox, tuinhuis, of misschien wel ergens links of rechts bij 'de collega"s', dan zullen wij die kans zeker niet laten liggen.

1 november

Een dag om terug te denken aan een heleboel mensen die ik héél hard mis.

zondag wandeldag

We hebben er van geprofiteerd, Kenzo en ik. Een ontspannende wandeling van 17 à 18 kilometer in het stralende zonnetje.
Onderweg kwamen we een soortgenoot van Kenzo tegen, en voor die twee kon de pret niet op: zwemmen, hollen, snuffelen (uiteraard), kortom alle dingen die honden blijkbaar als héél prettig ervaren. Een kleine stop onderweg voor een drankje: het was in orde.
De herfst heeft al duidelijk zijn intrede gedaan, en uitzonderlijk vind ik dat niet erg, dat betekent namelijk dat het " grote avontuur " langzaam maar zeker dichterbij komt.
Maar omdat één beeld meer zegt dat duizend woorden: een paar foto's van onderweg.
Ik vraag me soms af of het lettertype van mijn blog niet storend is voor de lezers ( als die er al zijn natuurlijk ). Als dat zo zou zijn dan zal ik het wel horen zeker?

Godver.......

Tot nu toe is niemand voorbestemd om 200 jaar te worden, op een paar pipo's na zal iedereen het daar wel mee eens zijn denk ik.
En toch verpruts ik nog té veel tijd aan ergernis, kwaadheid, onbenulligheden...alle goede voornemens ten spijt.

Uitdagingen

Goed dat ze bestaan !

Mijn knie

Hij  voelt een beetje pijnlijk aan, niet zo erg maar toch genoeg om mij wat zorgen te maken. Waarschijnlijk het gevolg van gebrek aan oefening.
Ik moet ook dringend verder werken aan mijn route. Tot in Reims is alles netjes uitgestippeld, er resten dus nog heel wat kilometers te doen. Bij deze zijn de komende wintermaanden alvast grotendeels gevuld.

Jaarbeurs in Gent

We zijn net terug van een bezoek aan de jaarbeurs.
Mijn oog viel er op dit boekje: een waardevolle aanvulling voor de voorbereiding van de tocht. Inclusief kaartmateriaal, nuttige adressen, wetenswaardigheden...kortom: perfect!

Nieuw materiaal

Een lichtgewicht microfibre handdoek ( 112 gram ) en een zelfvullend hoofdkussen ( 350 gram ).
Het gewicht van de laatste valt me wat tegen, maar slapen zonder of op een kleiner kussen is voor mij geen optie, dus nemen we het extra gewicht maar voor lief.

Slaapwel

En tot morgen.

188

188, is het aantal dagen vooraleer ik dit alles "moet" achterlaten.
Het zal een hele verandering zijn, denk ik, zo een aantal maanden zonder kopzorgen. De kans bestaat natuurlijk dat ik na een tijdje al heimwee krijg naar mijn vertrouwde werkplek, maar die kans acht ik toch eerder klein.
Het zal alleszins toch een vreemd gevoel teweeg brengen: bijwijlen denk ik dat het allemaal té mooi is om waar te zijn. Ik ben dan ook iedereen dankbaar die mij de kans geven dit avontuur mee te maken: echtgenote en kinderen, werkgever, collegas,...

Meer moet dat niet zijn

Zondag, niet werken dus, en een prachtig weertje.
Meer mag, maar moet niet.
Met de conditie van kenzo gaat het prima, aan die van het baasje wordt gewerkt. Vanaf januari zal er duchtig worden getraind, Maar tot het zover is doen  we het rustig aan.

Inspiratie.

de persoonlijke boodschap van marlies van der steeg in haar boek, 'De wondere Weg'.
Ik hoop dat ik evenveel van mijn tocht zal kunnen genieten zoals zij van de hare heeft genoten.
Ik heb er een goed gevoel bij: momenteel lijkt alles in de juiste plooi te vallen.

Komkommertijd

Veel valt er de laatste tijd niet te vertellen, alleen dit misschien: vanaf vandaag tot 17 maart is het nog exact 200 dagen. Het begint dus serieus te korten.
Er zijn trouwens nog lichte wijzigingen aan de plannen: mijn loopbaanonderbreking begint op 1 maart en als het in die periode iets of wat deftig weer is vertrek ik vermoedelijk vroeger. Hoe dan ook, 17 maart is de uiterste dag van vertrek.

gewicht

Nee, niet van de rugzak maar m'n eigen gewicht. Het verlof is nu toch al een goede drie weken achter de rug, maar de + 3 kilo's die er zijn bijgekomen zijn er nog steeds. Met dit goed weer is er natuurlijk altijd wel een reden voor een barbecue, glaasje wijn, pintje, ijsje.... Hoog tijd dat we er iets gaan aan doen, ik hoop tegen mijn vertrek onder de 75 te zitten, en daar zit ik momenteel toch een dikke vijf kilo over. Tijd voor een verstervingske dus!

Aanvalleuh...

Kenzo in actie

In frankrijk aan de loire, juli 2012.

één dag ipv. twee

De tweedaagse van Verrebroek naar Dendermonde werd uiteindelijk in één dag afgelegd.
Na nog geen 15 kilometer kreeg ik op beide kleine tenen twee joekels van blaren, de eerste keer sedert ik met mijn Hanwag's stap, en dat is ondertussen toch al meer dan twee jaar. Komt het door de nieuwe zolen of de nieuwe inlegzolen of gewoon pech?
Alleszins, de blaren deden mij besluiten om de 41 kilometer in één dag af te leggen, een prima gelegenheid om eens te testen hoever ik geraak. Het viel al bij al nog mee: de blaren veroorzaakten niet al te veel last maar ik was toch blij wanneer ik thuis was.

kleine rustpauze

Nog een kleine twee uurtjes stappen.

Goede morgen

Vanuit verrebroek, klaar voor vertrek van een tweedaagse tocht.

Hij is er!!

De opvolger van mijn 60cx: de garmin gpsmap 62stc .

Nieuwe garmin.

Nog steeds geen nieuws omtrent mijn bestelde nieuwe garmin.
Hopelijk heb ik hem nog deze week zodat ik hem tijdens het verlof kan testen.

Einde van een ROTweek

en nu maar hopen dat het weekend de nodige rust kan brengen, 't zal nodig zijn.

My dog bit me in the leg today
My cat clawwed my eyes
Mom's been thrown out the social circle
And dad has to hide
I went to church, incognito
When everybody rose, the Reverand Smith,
He recognized me,
And punched me in the nose

Nog materiaal

Stilletjesaan geraakt mijn lijstje met nog aan te kopen materiaal leeg: getten, reserve schoenveters, inlegzolen...zijn aangekocht.
Gpsmap 62stc is besteld.
Nog 271 dagen.

Onrust.

De drang om te vertrekken wordt, zeker nu, alsmaar groter. Ook de vrees dat er iets zal verkeerd gaan voor het vertrek .....

Voorbereiding

GPSmap 62stc, Custommaps, birdseye,...
Nog véél te doen!!!

Avondwandeling

Even poseren

Loopbaanonderbreking

Is vandaag aangevraagd. Weer een stap in de goede richting!

Aftellen...

Nog 286 dagen vóór vertrek.

Verslag wandeling zondag.

De wekker rinkelde om 06.45 uur, en het eerste geluid dat ik hoorde was dat van vallende regendruppels...
Dat in combinatie met het warme bedje werkte niet direct bevorderlijk om op te staan, maar na vijf minuutjes stond ik toch al beneden.
Tegen dat mijn route was ingeladen in de gps, mijn boterhammen gesmeerd en de rugzak gepakt, was mijn chauffeur ook al klaar om mij naar mijn startplaats te brengen.
Kenzo zat ondertussen al vertrekkensklaar aan de voordeur.
Tijdens de rit naar Asse hield het op met stelletjes regenen en kwam het water echt met bakken naar beneden.
" Ben je zeker dat je met zo'n weer gaat stappen? "
" Natuurlijk, een prima gelegenheid om na te gaan wat er allemaal kan verkeerd gaan. "
Een diepe zucht naast mij...
Even later zijn we vertrokken, Kenzo en ik, allebei mét rugzak, en ik met poncho over m'n T-shirt. Ik zou het al stappend wel warm krijgen. Dat was ook zo, maar niet voor mijn handen en blote onderarmen, die leken door de ijskoude regen wel te bevriezen, dus na een tijdje toch maar mijn windstopper aangetrokken.
Ik denk dat ik me toch nog een lichter model zal aanschaffen want deze is echt wel té warm. Ook een paar getten staat nog op mijn lijst met aan te kopen materiaal: de poncho houdt wel mijn bovenlijf droog, vanaf mijn knieën wordt alles echter kletsnat. Mijn broekspijpen geraken doorweekt, die op hun beurt mijn kousen natmaken, met natte voeten als uiteindelijk resultaat. Getten dus, wéér extra gewicht ...
Niettegenstaande de regen hebben we toch weer met volle teugen genoten.
Stappen in de modder gaat een pak minder snel dan op een droge ondergrond, zeker als daardoor alles spekglad wordt. Mijn twijfels omtrent het al dan niet meenemen van een wandelstok zijn daarmee ook van de baan.

Regentraining

In de buurt van Asse

Nat, koud én glibberig

Hoezo modder?

Droog plekje om te eten

 

Weer of geen weer, ik vind het nog altijd leuk!

Lebbeke: een dichtgegroeid pad

Kenzo met rugzak

Aan de brug van Temse
Verzonden vanaf Samsung Mobile

Nog een foto

Op de terugweg vanuit Temse.

Test uploaden foto.

Verzonden vanaf Samsung Mobile

Een nieuwe pagina

Vandaag een nieuwe pagina aangemaakt ( voorbereiding en materiaal ).
Nog 349 dagen voor mijn vertrek...

De voorbereidingen

krijgen steeds meer vorm. De datum van vertrek wordt voor 99,99999% zeker zondag 17 maart 2013. Knal op St. Patrick's Day dus. Ondertussen ook een rugzak gekocht voor K. en al twee proeftochtjes met gemaakt. K. schijnt zich er helemaal niet aan te storen, gelukkig maar.
Ik ga proberen om dit weekend een paar foto's te nemen van al het materiaal dat ik tot nu toe al heb aangekocht. Alles bij elkaar gerekend wordt het een serieuze investering.

.

Een verdwenen week

Het griepvirus geeft zich stilaan gewonnnen, en dat is maar goed ook. Er is alweer een week voorbijgegaan en het lijkt wel of ik daar niet bij was. Dat gaat zo als je al die tijd leefde tussen zetel en bed.
Het geeft mij zo'n rottig gevoel: zonde van de tijd die onbenut en spoorloos is verdwenen.
Morgen is weer een nieuwe dag, hopelijk zorgt een kleine wandeling met K. voor wat verzet en ademruimte voor iedereen...

De conditie

is er niet echt op verbeterd. Voor de tweede nacht op rij slecht geslapen en dat heeft zijn gevolgen, zowel lichamelijk als wat betreft mijn humeur.
Volgend jaar misschien toch maar een griep vaccin laten zetten?
Ik heb een beetje te doen met K., hij wijkt geen moment van mijn zijde en zit ongetwijfeld te wachten tot ik opnieuw met hem op stap kan gaan. Ik vrees dat hij nog een beetje geduld zal moeten oefenen, maar van zodra er beterschap is zullen we onze achterstand meer dan goed maken.

Tegenslag...

Het overkomt iedereen wel al eens zeker? Alleen, het mag ooit toch al eens stoppen. Ik ben momenteel geveld door een flinke griep. Allemaal niet zo erg, maar het komt wel héél erg ongelegen. Het voorbije weekend vond namelijk in Mechelen de allereerste 'fiets -en wandelbeurs' plaats. Ik keek daar in volle verwachting naar uit en zou er op zondag heengaan: het leek mij de ideale plek om m'n ontbrekend materiaal voor m'n Camino aan te vullen, of om er tenminste wat ideeën op te doen.
Dat was het idee. Het werd eindelijk vrijdagavond, voor mij nog altijd de leukste avond van de week. En het werd zaterdagochtend, nog steeds geen vuiltje aan de lucht. Nog wat boodschappen gedaan, kort na de middag thuisgekomen: tiens, ik voel mij precies een beetje moe. Klein tukje doen op de zetel. Twee uur later werd ik drijfnat van de koorts wakker en voelde het aan alsof ik de helft van het Amazonewoud had omgehakt. De Beurs heb ik dus moeten missen...

Lang geleden...

dat ik hier nog iets heb neergeschreven. Er is ondertussen vééél gebeurd, zaken die ik hier niet ga vermelden maar die toch wel drastische veranderingen hebben teweeggebracht. Zo is de beslissing voor 99,9% genomen dat ik niet op mijn pensioen ga wachten om mijn 'tocht der tochten' te ondernemen. Zoals de zaken er nu voor staan zal ik hoogstwaarschijnlijk vertrekken op twee april 2013.
De voorbereidingen zijn volop aan de gang: uitstippelen en verfijnen van de route, aankoop materiaal, enz...
Met K. gaat het ondertussen opperbest, hij heeft tochten achter de rug van 40 km en meer, en het schijnt hem helemaal niet te deren.