De weg.

Voila, de route ligt vast. Ik kom uit op een dikke 2700 kilometer.
Vanuit Dendermonde vertrek ik via Halle naar Namen.
Vandaaruit gaat het via Reims door de Champagnestreek naar Vezelay. In principe zou ik daar de Via lemovicensis kunnen volgen tot in de Pyreneeën maar in plaats daarvan stap ik eerst verder tot Le Puy om de Via Podiensis te volgen.
Eenmaal de pyreneeën over wordt voor de Camino Frances gekozen.
Als ik er in slaag Compostela te bereiken, en er mij nog voldoende tijd én energie resten, stap ik nog verder tot finisterre en misschien zelfs wel Muxia.
Maar we zijn nog lang zover niet...
Wat betreft communicatie met het thuisfront en internetverbinding heb ik ( voorlopig ) de knoop doorgehakt. Ik neem enkel m'n smartphone mee. Niet zo gemakkelijk om mee te typen, maar ik opteer toch voor het minimum aan gewicht.

lidmaatschap Vlaams genootschap

Mijn lidmaatschap is in orde gebracht, geloofsbrief en stempelboekje zijn aangevraagd.
Mijn route is volledig in kaart gebracht, wat betreft timing zitten we dus perfect op schema.
Nu maar hopen dat de winter rap voorbij gaat en dat er een zonnig voorjaar staat te wachten.
Nog 116 dagen, maar dat is 17 maart als vertrekdatum gerekend, en ik denk niet dat we nog zolang gaan wachten !

Mooie herfstdag

Eindelijk

Ik ben er terug aan begonnen: het verder uitstippelen van mijn route. Tijdens het verlof was ik net buiten Reims gestrand, en ondertussen zit ik al een dikke 150 kilometer dichter tegen Vézelay. Het werd tijd dat ik er terug aan begon, want het is een héél tijdrovend werkje.
Afgelopen week vertelde ik mijn broer over mijn plan om een tablet aan te schaffen waarmee ik onderweg mijn blog zal aanvullen: "Goh, ik heb er zo ééntje die daar toch maar ligt te liggen, als ge wilt mag je ze hebben..." Een reactie die als muziek in mijn oren klonk. Broerke, bij deze van harte bedankt. Het formaat en gewicht zijn alvast wat ik in gedachten had, nu nog de 3G verbinding testen en zien hoelang de batterij het volhoudt. Als dat ook nog allemaal in orde is heb ik weer een zorg minder. ( Wat heet zorg...)
Straks nog een  paar uurtjes stappen in het donker, maar eerst de traditie van vrijdagavond hoog houden: een lekker bord spaghetti met het al even traditionele glaasje rode wijn. De simpele dingen des levens zijn dikwijls nog de beste !

Nog eentje

Herfst

Vrije dag, en op stap.

Dilemma's

wat neem ik mee om onderweg mijn blog bij te houden ?
Mijn eerste idee was om mijn kleine laptop mee te sleuren, maar dat ding weegt al direct één kilo, en dat is dan nog zonder voeding gerekend.
Een smartphone is qua gewicht natuurlijk ideaal maar wel niet zo handig om langere berichten mee in te geven. Misschien is het enkel maar een kwestie van oefenen maar voorlopig ben ik er toch nog niet zo handig mee.
Ik overweeg nu om een tablet aan te schaffen: véél gemakkelijker om te typen, behoorlijke autonomie, gewicht valt ook wel mee, zo rond de halve kilo. Maar het blijft natuurlijk weer een extra investering. Ik weet het dus nog niet zo goed.

Daar word ik nu echt stil van...

Nadal de Luintra, uit de film 'The Way'

Klik hier

Toevallig ontdekt.

een beetje zenuwen

Ja, nu begint het toch echt wel dichterbij te komen, het grote moment. Met het stappen gaat alles opperbest, mijn nieuwe inlegzolen van een paar maand geleden lijken zich ook eindelijk te gaan gedragen. Dat mag ook wel, voor die prijs...
Deze week begin ik mijn route verder uit te stippelen. De groffe weg heb ik al op stafkaart, maar er moet nog héééél wat 'finetuning" gebeuren.
Gelukkig moet ik geen energie steken in het vastleggen van overnachtingsplaatsen, ik zie 's avonds wel waar we terecht kunnen. Dat zal dus voor het merendeel het tentje worden. Als ik echter de kans krijg om ergens bij een boer in zijn schuur te slapen, een sporthal, garagebox, tuinhuis, of misschien wel ergens links of rechts bij 'de collega"s', dan zullen wij die kans zeker niet laten liggen.

1 november

Een dag om terug te denken aan een heleboel mensen die ik héél hard mis.