Dag 49: La Coquille - Thiviers ( 20 km. )

Zomaar uit het niets kwam deze dag de top drie binnengedoken. Eindelijk was de zon weer eens van de partij, en het deed deugd. Een groot deel van het parcours ging over smalle bospaadjes en langs een van die paadjes zag ik een vos in een weide. Hij had me duidelijk gezien maar toch zette hij het niet direct op een lopen zodat ik de kans had om enkele fotos  te nemen. Toen vond hij dat het welletjes was geweest en hij ging er, hoog opspringend door het hoge gras, vandoor.
Jammer genoeg moesten wij vandaag een lid van de compagnie van de laatste dagen achterlaten: Karin, een vijftigjarige vrouw uit Nederland. Zij was vanuit Vezelay vertrokken en kreeg sedert gisteren last aan haar scheenbeen. Het verdikt was hard: shin - spints, een uitermate pijnlijke ontsteking van het scheenbeenvlies waarvoor maar één remedie helpt: rust. maar dan wel voor lange tijd. Zij was er het hart van in en weende tranen met tuiten toen de rest van ons deze morgen vertrok, want zij beseft waarschijnlijk dat dit het einde van de tocht betekent voor haar.
Morgen terug een korte etappe en nadien dienen zich een paar zware dagen aan. Ik hoop dat tegen dan mijn knie volledig in orde is. Vandaag begon hij enkel naar het einde toe terug meer pijn te doen en ik heb er ook minder last van na een pauze. Ik heb er een goed oog in, het komt in orde, het moet wel!