Ik kan over vandaag maar 1 ding zeggen: het was snikheet ( 37 graden ), ik heb afgezien (ni normaal) en de weg was eentonig. Ik denk dat ook de afstand van gisteren er voor iets tussen zat, het leek wel of ik op rubberen benen liep.
De albergue van gisteren leek ook nergens op: veel te groot, te druk, en het aanmelden bleef maar duren. De hospitalera die de inschrijving deed was heel vriendelijk en behulpzaam maar ik denk niet dat ze ooit zelf de camino liep, anders zou ze vast hebben geweten dat een pelgrim die aankomt.maar1 ding wil: douchen, ~eten en slapen, niet noodzakelijk in die volgorde maar meer dan een uur aanschuiven hoort zeker niet in dat rijtje thuis.
Door díe ervaring wou ik vanavond een betere albergue om te slapen, en díe heb ik gevonden ook. Rustig, relatief koel en ontbijt morgenvroeg inbegrepen.
Ik ga nu maken dat ik in mijn bed lig, ik heb meer dan ooit behoefte aan slaap. Ik ben ondertussen drie maand onderweg en ik begin het stilaan te voelen....
Waar ik morgen ga eindigen weet ik nog niet, zal ervan afhangen hoe ik me voel...n
Pagina's
▼
Slaap zacht pap, tot morgen
BeantwoordenVerwijderenx
Zus
slaap lekker en misschien eens een rustdag nemen er zit toch niemand achter u, je moet op tijd genieten want je bent er bijna en dan ist gedaan. xje maggy
BeantwoordenVerwijderenAllé man, wat een prachtige prestatie! Maak je droom waar! Jefke Pickles.
BeantwoordenVerwijderenEn gij die niet graag aanschuift :-)
BeantwoordenVerwijderenAl 3 maanden, het begint serieus te korten hé Pa. Kent ge dat liedje nog? "We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal"
Kop op en voor vanavond: sloppel