Dag 76: Torres del Rio - Logrono ( 22,8 km.)

Halfweg de tocht van vandaag stond langsheen een zandwegel een bestelwagen met een man erbij die fruit en koffie aanbood. Zulke 'stalletjes' kom je wel vaker tegen, maar deze man deed het om den brode. Hij zei dat hij slachtoffer was van de economische crisis die hem dakloos had gemaakt. Of zijn verhaal écht waar is zal ik waarschijnlijk nooit te weten komen. Ik gaf hem een paar euro en kreeg een bekertje lauwe koffie aangeboden. Of ik er goed aan deed met hem geld toe te stoppen weet ik ook niet. Hij scheen er blij mee te zijn en mij gaf het ook een beetje een goed gevoel, dus ik denk dat het wel goed zit.
Even later kwam ik ook voorbij het stalletje van Maria Rodriguez , een vrouw die elke dag aan haar woning de voorbijkomende pelgrims een stempel aanbiedt. Zij kwam voor in de reeks van Arnout Hauben. En ja hoor, ze herinnerde zich hem nog heel goed: Belgica, television, camera....Ik moest hem veel groeten doen, en dat is ondertussen ook al gebeurd. Haar moeder had meer dan 20 jaar op dezelfde plaats stempels uitgedeeld, en zij deed dit nu verder ter nagedachtenis aan haar. Er ligt ook een soort van gastenboek op haar tafeltje, zo dik als een telefoonboek, en die staat vol met woorden van voorbijgangers. Echt mooi om zien...
De stad Logrono zelf is ook weer heel speciaal. Het oude centrum is niet zo ontzettend groot maar wel oergezellig. Het is zaterdagavond en dat is blijkbaar voor de lokale bevolking het moment om op stap te gaan. De stad bruist werkelijk van het leven en ik heb me er met veel plezier in laten onderdompelen.
Op het pleintje voor de kathedraal speelde een heus orkest, en niet zo maar het eerste het beste want het klonk fantastisch. Tijd om te gaan slapen nu. Het is al voorbij 22.00 uur en morgen wacht me hopelijk weer een dag vol fijne ontmoetingen en belevenissen.