Dag 61: Bazas - Captieux ( 19,4 km. )

Wat een mooie dag! Stralend zomers, verkoelend windje en een pad dat haast ul
itsluitend een oude spoorwegbedding volgde, en dat door een schijnbaar eindeloos bos. Meer hoeft het voor mij echt niet te zijn, een verademing vergeleken met het saaie asfalt van de voorbije dagen. Het geurde ook weer hemels, geen parfum die daar tegenop kan.
Ik was al om 13.30 uur op mijn bestemming en had best nog wat willen doorlopen, maar de volgende etappe ligt 33 km. verderop en loopt uitsluitend door de bossen van de Landes. Dus ik ben hier maar wijselijk gestopt. Een splinternieuwe gite (chalet ) van de gemeente met ook weer alles erop en eraan. De bijdrage die wordt gevraagd is "donativo", men geeft wat men wil.
Ik sta sterk in de verleiding om de dag van vandaag ook toe te voegen aan mijn top drie, maar dat zou betekenen dat ik een andere dag moet verwijderen en dat krijg ik niet over mijn hart. Die waren nml . ook zó mooi....Daarom heb ik vanaf nu mijn top drie afgeschaft, en bestaan er dus enkel nog topdagen. Ook weeral opgelost zie.
Ik stopte vandaag gedurende enkele km. Lou Reed in mijn oren: "men of good fortune", het klonk heel toepasselijk. Dat zijn zo van die zeldzame momenten in een leven dat je denkt: het is nú echt perfect, alles klopt en ik kan me niets voorstellen waardoor het nóg kompleter zou kunnen worden. Dan krijg ik echt zin om heel luid joehoe te roepen, en ik beken eerlijk dat ik dat al meerdere keren heb geroepen (maar alleen als ik zeker ben dat niemand me kan horen)
Het is alweer vrijdag vandaag dus aan iedereen een prettig weekend gewenst. Vanaf morgen is het voor mij al twee maand aan één stuk vrijdag, want zolang ben ik ondertussen al op weg. Mij lijkt het alsof ik pas sinds gisteren vertrok. En om goede tradities niet te verbreken staat er vanavond spaghetti op mijn menu, inclusief een wijntje, maar wel méér dan één glaasje.
Tenslotte nog speciaal voor mijn ouwe strijdmakker op het werk, Den Dizzen: ik heb je vast wel goedbedoelde verwittigingen omtrent de Nederlandse dame aan haar meegedeeld. Ze kon er hartelijk om lachen. Niettegenstaande dat vind ik het toch wel erg dat je ook maar één moment durft twijfelen omtrent mijn vrome gedachten. Ik zie me dan ook verplicht om mijn kornuiten op het werk de opdracht te geven je aanstaande dinsdag extra streng aan te pakken en langs verschillende fronten aan te vallen. Dus les amis, zorg ervoor dat ik den Dizzen dinsdag tot hier hoor roepen, ik reken erop!