Dag 38: La Chatre - Neuvy Saint Sepulchre ( 20km.)

We deden het vandaag heel rustig aan en Jannes en ik waren al om 15.00 uur op onze bestemming. Een prachtige gite met kookhoek. Ik deed wat inkopen in een plaatselijk winkeltje ( aardappelen, tomaten, 1 ui, 2 steak hache, potje mayonaise ...) en mijn buikje staat weer helemaal rond. Mark is ondertussen ook aangekomen en is nu zijn vegetarisch potje aan het brouwen, zoals gewoonlijk met een gans blik bonen. Hij is ooit vegetarisch beginnen eten omdat volgens hem het vlees op zijn werk niet te vreten was.
Gisteravond kregen we in het presbyteriaans huis nog het gezelschap van een flink gezette fransman van 75 jaar. Hij stapt vanin Limoges naar Parijs en heeft de afgelopen 15 jaar al enkele duizenden kilometers afgelegd. Bij zijn aankomst zei hij ons ietwat gegeneerd dat hij een snurker was. Ik heb dan maar voor alle zekerheid mijn oordopjes ingestoken en heb er gelukkig niets van gehoord.
Terwijl ik hier zit arriveren nog twee Fransen. De ene is uit de Champagnestreek en is vertrokken vanuit Vezelay. Hij ontmoette de andere vandaag onderweg: die is doof, en zijn vrouw regelt vanuit het thuisfront de overnachtingsplaatsen. Hoe ze dat dan verder allemaal praktisch regelen zou ik begot niet weten. Zo zie je maar, het wordt stilaan druk op de Camino. Binnen nog wat kilometers komen de Zuidelijke tak ( die ik loop ) en de noordelijke tak van de via lemovicensis samen, en wordt het waarschijnlijk nog drukker. Maar de grootste groep start in St. Jean Pied de Port, net voor de Spaanse grens, maar daar zijn we nog lang niet.
De tocht van vandaag was dan wel kort maar weer heel mooi. Weeral totaal verschillend dan de voorbije dagen. Heerlijk rustig langs smalle veldwegen, dikwijls afgezoomd met hoge heggen langs beide kanten van het pad. Van het wat mindere weer van gisteren was niets meer te merken, het zonnetje scheen er duchtig op los.
Voor morgen echter wordt een pak regen verwacht. Maar dat zien we morgen wel. Het zou voor het land zeker geen kwaad doen want alles ligt er werkelijk kurkdroog bij.
O ja, deze middag had ik mijn picknick aan de boorden van een snelstromend riviertje. Ik kon kiezen: bankje in de zon of in de schaduw. Ik gebruikte ze allebei.
En ik werd ook nog bijna omver gevlogen door een vogel. Hij zoefde rakelings net voor mijn gezicht!
Vanaf morgen stap ik waarschijnlijk terug alleen. Mark neemt hier de bus naar zijn tante die hier ergens in Frankrijk woont en Jannes doet morgen maar 8 km. om nadien een stuk van de historische route af te snijden. Misschien lopen we elkaar binnen een paar dagen toch nog eens tegen het lijf, we zien wel.
Aan ieder een goede nachtrust gewenst.